Μία από τις ποικιλίες των σκουληκιών που παρασιτούν στο ανθρώπινο σώμα είναι τα σκουλήκια ή, με άλλα λόγια, οι έλμινθες. Αυτά τα παράσιτα έχουν μια εκπληκτική ικανότητα να ζουν και να πολλαπλασιάζονται εξαιρετικά γρήγορα σε μια μεγάλη ποικιλία εσωτερικών οργάνων: ήπαρ και νεφρά, εγκέφαλος και μυϊκός ιστός, μάτια και έντερα.
Προς μεγάλη μας λύπη, πολλοί από εμάς απλώς υποτιμούμε τον κίνδυνο και τη σοβαρότητα αυτών των παρασίτων, ενώ ασθένειες που προκαλούνται από σκουλήκια εντοπίζονται σε διάφορα μέρη του πλανήτη. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ένα τέτοιο θέμα όπως τα σκουλήκια: τα συμπτώματα σε ενήλικες ασθενείς είναι εξαιρετικά σημαντικά για όλους.
Σκουλήκια: αιτίες και είδη
Πολλοί από εμάς πιστεύουμε ότι για να μην μολυνθούμε από σκουλήκια αρκεί να πλένουμε πιο συχνά τα χέρια μας και να τηρούμε γενικούς κανόνες υγιεινής. Δεν είναι όμως έτσι. Σχεδόν το 70% του παγκόσμιου πληθυσμού είναι φορείς ελμινθών.
Είναι αρκετά δύσκολο να ανιχνεύσετε την παρουσία σκουληκιών στο σώμα ενός ενήλικα εάν δεν είστε γιατρός που ειδικεύεται σε αυτόν τον τομέα της ιατρικής. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η ασθένεια δεν έχει πρακτικά εμφανή συμπτώματα και σημεία.
Υπάρχουν αρκετά από τα πιο κοινά σημάδια που μπορεί να υποδεικνύουν ότι έχουν εμφανιστεί παράσιτα στο σώμα:
- Ένα άτομο κουράζεται γρήγορα, συχνά δείχνει επιθετικότητα και θυμό χωρίς προφανή λόγο. Οι ασθενείς συχνά παρουσιάζουν σοβαρή κατάθλιψη. Τέτοιοι άνθρωποι δεν κοιμούνται καλά ή υποφέρουν από αϋπνία.
- Στην κοιλιά του ασθενούς εκδηλώνονται συχνά πόνος και δυσφορία και βουητό, φούσκωμα και μετεωρισμός. Οι άρρωστοι χάνουν την όρεξή τους και χάνουν βάρος γρήγορα. Ή ίσως το αντίστροφο - οι ασθενείς έχουν υπερβολικά έντονη όρεξη και δεν μπορούν να πάρουν αρκετό φαγητό. Η δυσκοιλιότητα ή η διάρροια είναι συχνές.
- Λόγω του γεγονότος ότι οι έλμινθες τρέφονται με το αίμα του «ιδιοκτήτη» τους, ο ασθενής συχνά εμφανίζει συμπτώματα όπως αναιμία ή αναιμία.
- Οι φορείς ελμινθών συχνά υποφέρουν από κάθε είδους εξανθήματα στην επιφάνεια του δέρματος ή των βλεννογόνων και επίσης αναπτύσσουν διάφορες αλλεργικές αντιδράσεις.
Εάν ένα άτομο εκδηλώσει τουλάχιστον ένα από αυτά τα σημάδια, αυτό θα πρέπει να τον ειδοποιήσει και να προκαλέσει επείγουσα έκκληση σε ιατρικό ίδρυμα.
Η κύρια οδός εισόδου των ελμινθών στον οργανισμό είναι ο γαστρεντερικός σωλήνας, μαζί με φαγητό ή ποτό. Οι παρασιτολόγοι διακρίνουν τους ακόλουθους κύριους τρόπους προσβολής από παράσιτα:
- Ελμινθίαση. Τα παράσιτα εισέρχονται στο σώμα του ασθενούς μέσω ποτού ή χώματος. Αυτό μπορεί να είναι η άμεση επαφή με ζώα ή η κατάποση αυγών από μύγες που έχουν τοποθετηθεί σε τρόφιμα ή φρούτα και λαχανικά.
- Επικοινωνία. Αυτή η οδός μόλυνσης με παράσιτα είναι πιθανή μέσω της επαφής με ένα ήδη μολυσμένο άτομο.
- Βιοελμινθίαση. Σε αυτή την περίπτωση, τα παράσιτα εισέρχονται στον οργανισμό λόγω της κατανάλωσης κακοψημένου κρέατος από ζώα, πουλερικά ή ψάρια.
- Τσιμπήματα εντόμων. Τα κουνούπια είναι ένας από τους πιο συνηθισμένους φορείς σκουληκιών. Ταυτόχρονα δαγκώνοντας ένα άρρωστο και υγιές άτομο, το κουνούπι μολύνει το δεύτερο με σκουλήκια.
Από τα προηγούμενα, συνάγεται ότι υπάρχουν πολλοί τρόποι που μπορούν να προκαλέσουν μόλυνση από σκουλήκια. Όμως μια από τις πιο κοινές και επικίνδυνες μεθόδους είναι η κοπράνων-στοματική (με φαγητό και νερό).
Το ανθρώπινο σώμα είναι ένας αρκετά περίπλοκος μηχανισμός που έχει ορισμένα συγκεκριμένα εμπόδια που εμποδίζουν την είσοδο και την ανάπτυξη ελμινθών στο σώμα.
Ένα από τα πρώτα εμπόδια είναι το σάλιο, το οποίο περιέχει πολλά διαφορετικά ένζυμα. Αυτά τα ένζυμα είναι που έχουν μια μοναδική ικανότητα να επηρεάζουν δυσμενώς τη συντριπτική πλειοψηφία των τύπων σκουληκιών.
Εάν τα σκουλήκια κατάφεραν ακόμα να επιβιώσουν, διεισδύουν στο στομάχι. Αλλά ακόμη και εδώ τους περιμένει μια μάλλον δυσάρεστη έκπληξη - υδροχλωρικό οξύ και διάφορα ένζυμα που έχουν όλες τις απαραίτητες ιδιότητες για να καταστρέψουν μεγάλο αριθμό ειδών παρασίτων. Επιπλέον, η φυσική εντερική ανοσία του ανθρώπου δεν πρέπει να υποτιμάται.
Εντερική μικροχλωρίδα, ένζυμα, αιμοσφαίρια - αυτοί είναι αυτοί οι ακούραστοι μαχητές ενάντια στα σκουλήκια. Αυτά τα φυσικά εμπόδια είναι σχεδιασμένα για να προστατεύουν το σώμα μας από τα παράσιτα. Όμως, μόλις αυτή η πανοπλία εξασθενήσει, το σώμα μας αρχίζει να δέχεται ενεργή επίθεση από διάφορα είδη σκουληκιών.
Για να γνωρίζετε ακριβώς πώς να αντιμετωπίζετε τα παράσιτα, πρέπει να γνωρίζετε τις ποικιλίες και τα χαρακτηριστικά τους. Κατά την ταξινόμηση των σκουληκιών, υπάρχουν τρεις κύριες μεγάλες ομάδες:
- Στρογγυλά σκουλήκια. Οι εκπρόσωποι αυτής της ομάδας ονομάζονται επίσης νηματώδεις και έχουν περισσότερα από 24 χιλιάδες είδη παρασίτων. Ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα των Στρογγυλών σκουληκιών είναι το σχήμα τους, το οποίο είναι στρογγυλό σε διατομή. Έχουν ένα μακρύ και επίμηκες σώμα, του οποίου τα δύο άκρα είναι μυτερά. Μεταξύ των πιο κοινών ποικιλιών αυτού του τύπου παρασίτου είναι ο στρογγυλός σκώληκας, ο σκουλήκι, ο σκουλήκι και η τριχίνα.
- Ταινίες. Από τα πιο χαρακτηριστικά γνωρίσματα του κύκλου ζωής αυτού του τύπου παρασίτου είναι το γεγονός ότι έχουν έναν ενδιάμεσο «ξενιστή», που είναι ένα ζώο ή ένα ψάρι. Η κατανάλωση κακομαγειρεμένου ή ωμού κρέατος ζώων ή ψαριών έχει σχεδόν 100% πιθανότητα να προσβληθεί από ταινία. Οι πιο συνηθισμένοι εκπρόσωποι αυτού του είδους είναι η ευρεία ταινία, η ταινία βοοειδών, η ταινία νάνος κ. λπ.
- Κορόιδα. Οι εκπρόσωποι αυτής της ομάδας έχουν ένα επίπεδο σώμα σε σχήμα φύλλου, μήκους έως 1, 5 - 2 μ. Στο ένα άκρο του τάλλου υπάρχουν δύο βεντούζες, με τη βοήθεια των οποίων τα παράσιτα συνδέονται στο υπόστρωμα. Κατά κανόνα, οι φλύκταινες επηρεάζουν τα έντερα, τον μυϊκό ιστό ή το ανθρώπινο νευρικό σύστημα.
Διάγνωση σκουληκιών στον άνθρωπο
Είναι αρκετά δύσκολο να προσδιοριστεί η παρουσία σκουληκιών στο σώμα ενός ενήλικα. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι τα συμπτώματα της ελμινθίασης (κεφαλαλγία, κακή όρεξη, πυρετός, δυσλειτουργία του γαστρεντερικού σωλήνα κ. λπ. ) μοιάζουν αρκετά με τα συμπτώματα άλλων ασθενειών.
Επιπλέον, αρκετά συχνά τα συμπτώματα της παρουσίας ελμινθών στο σώμα του ασθενούς είναι μια συνηθισμένη αλλεργία. Υπάρχουν συχνά περιπτώσεις όπου ένας παρασιτολόγος με υψηλό βαθμό πιθανότητας υποψιάζεται ότι ο ασθενής έχει σκουλήκια, οι εργαστηριακές εξετάσεις δεν το επιβεβαιώνουν και ο ασθενής έχει υποβληθεί ανεπιτυχώς σε θεραπεία για δυσβίωση για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Σκουλήκια: συμπτώματα σε ενήλικες, θεραπεία - ένα ερώτημα που ανησυχεί την κοινωνία μας για περισσότερα από εκατό χρόνια. Μία από τις πιο κοινές και συχνά χρησιμοποιούμενες μεθόδους για τον προσδιορισμό της ελμινθίασης σε ενήλικες είναι η ανάλυση των κοπράνων για αυγά ελμίνθου.
Δυστυχώς, το ποσοστό αποτελεσματικότητας αυτής της μεθόδου είναι μόνο 20%. Και στο υπόλοιπο 80% των ασθενών, δεν είναι δυνατό να διαγνωστεί η παρουσία ελμινθών στο σώμα. Η χαμηλή απόδοση μιας τέτοιας ανάλυσης έγκειται στο γεγονός ότι οι ειδικοί δεν λαμβάνουν υπόψη ένα τέτοιο γεγονός όπως η περίοδος ωοτοκίας από σκουλήκια. Για παράδειγμα, λάβετε υπόψη τα στρογγυλά σκουλήκια. Γεννούν αυγά κυρίως το πρωί (στις 4 - 5 η ώρα). Αυτό σημαίνει ότι τα περιττώματα που λαμβάνονται για ανάλυση το βράδυ δεν θα δείχνουν την παρουσία αυγών σκουληκιών σε αυτά.
Συχνά οι παρασιτολόγοι χρησιμοποιούν μια μέθοδο όπως η εντεροβίαση. Η ουσία αυτής της τεχνικής είναι ότι λαμβάνεται μια απόξεση από τον ασθενή στον πρωκτικό σωλήνα. Αυτή η μέθοδος, δυστυχώς, δεν είναι επίσης πολύ αποτελεσματική.
Η εξέταση αίματος του ασθενούς επίσης δεν δίνει υψηλά ποσοστά διαπίστωσης της παρουσίας ελμινθών. Και στις δύο περιπτώσεις, ο λόγος είναι ο ίδιος - ο χρόνος της ανάλυσης και η περίοδος απέκκρισης της κύστης δεν συμπίπτουν.
Ορισμένοι ειδικοί χρησιμοποιούν ένα ειδικά σχεδιασμένο τεστ, απαντώντας στις ερωτήσεις του οποίου είναι δυνατό να διαπιστωθεί περίπου το 50% της ανάπτυξης ελμινθίασης σε έναν ασθενή. Ακολουθούν οι ερωτήσεις για αυτό το τεστ:
- Νιώθετε φαγούρα στον πρωκτό σας;
- Είτε υπάρχει εξάνθημα στο δέρμα.
- Νιώθετε ναυτία το πρωί.
- Πάσχετε από διαταραχές ύπνου.
- Έχεις πικρία στο στόμα σου;
- Είναι οι λεμφαδένες σας πρησμένοι;
- Παρατηρείτε πόνο στην περιοχή των μυών;
Εάν ο ασθενής απαντήσει θετικά σε 7 ερωτήσεις, αυτό μπορεί να υποδηλώνει την παρουσία ελμινθών στο σώμα ενός ενήλικα.
Η σύγχρονη ιατρική προτείνει τη χρήση μιας τέτοιας μεθόδου όπως η δοκιμή με υπεριώδες σαρωτή δέρματος. Δυστυχώς, αυτή η μέθοδος διάγνωσης της ελμινθίασης δεν χρησιμοποιείται συχνά. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι ο εξοπλισμός για τη διεξαγωγή του (σαρωτής δέρματος υπεριώδους) είναι αρκετά ακριβός και δεν μπορεί να το αγοράσει κάθε ιατρικό ίδρυμα.
Είναι δυνατόν να προσδιοριστεί η παρουσία στα κόπρανα ενός ατόμου όχι μόνο κύστεων σκουληκιών, αλλά και τμημάτων του σώματός τους, χρησιμοποιώντας μια μέθοδο όπως ένα ιστολογικό συμπρόγραμμα. Η ουσία αυτής της μεθόδου συνίσταται στην εξέταση πολλών στρωμάτων περιττωμάτων κάτω από ένα ηλεκτρονικό μικροσκόπιο. Αυτή η μέθοδος επιτρέπει στους παρασιτολόγους να αποκτήσουν τα πιο ακριβή αποτελέσματα.
Για να προσδιοριστεί η παρουσία σκουληκιών στους πνεύμονες του ασθενούς, πρώτα απ 'όλα, οι γιατροί συνταγογραφούν ακτινογραφία, καθώς και εργαστηριακή εξέταση των πτυέλων του ασθενούς.
Με τη χρήση αξονικής τομογραφίας ή υπερήχου, οι παρασιτολόγοι μπορούν εύκολα να προσδιορίσουν την παρουσία παρασίτων σε όργανα του ασθενούς όπως το ήπαρ ή ο εγκέφαλος.
Η πλήρης εξέταση αίματος ή οι ανοσολογικές εξετάσεις θα βοηθήσουν στον εντοπισμό της παρουσίας παρασίτων στο αίμα του ασθενούς. Για να προσδιορίσουν εάν ένας ασθενής έχει ελμινθίαση, οι ειδικοί χρησιμοποιούν διάφορες μεθόδους.
Δυστυχώς, κανένα από αυτά δεν μπορεί να δώσει το πιο αξιόπιστο αποτέλεσμα. Από αυτή την άποψη, υπάρχουν περιπτώσεις που η θεραπευτική διαδικασία δεν δίνει θετικά αποτελέσματα, αλλά μόνο επιδεινώνει την κλινική εικόνα και τη γενική κατάσταση του ασθενούς.
Τα πιο αποτελεσματικά φάρμακα για τη θεραπεία διαφορετικών τύπων σκουληκιών
Σκουλήκια σε ενήλικες, συμπτώματα και θεραπεία - αυτές οι δύο έννοιες είναι στενά αλληλένδετες και έχουν άμεση σχέση.
Η διαδικασία θεραπείας της ελμινθίασης είναι ένα αρκετά δύσκολο έργο. Για παράδειγμα, ορισμένες ασθένειες που προκαλούνται από έλμινθες είναι παρόμοιες με τον καρκίνο όπως η κυψελοειδής κόκωση. Άλλοι τύποι ασθενειών που προκαλούνται από ταινίες ή εχινόκοκκους μπορούν να αντιμετωπιστούν μόνο με χειρουργική επέμβαση.
Ο τρίτος τύπος ασθένειας δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με χάπια. Η σωστά επιλεγμένη μέθοδος θεραπείας εξαρτάται από το πόσο σωστά έχει εδραιωθεί το είδος των παρασίτων που έχουν εγκατασταθεί στο σώμα ενός ενήλικα.
Η πολυπλοκότητα της θεραπείας έγκειται στο γεγονός ότι τα ανθελμινθικά φάρμακα καταστρέφουν μόνο ενήλικες και η προνύμφη και τα αυγά παραμένουν στο ανθρώπινο σώμα και συνεχίζουν να παρασιτούν εκεί.
Όλα τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται για την καταστροφή των σκουληκιών μπορούν να υποδιαιρεθούν υπό όρους στις ακόλουθες ομάδες:
- Μέσα που περιλαμβάνουν μεβενδαζόλη. Αυτή η ομάδα φαρμάκων χρησιμοποιείται συχνότερα στη θεραπεία ασθενειών όπως η ασκαρίαση, η τενίαση, η εχινόκοκκωση, η κυψελιδική κοκκίαση, η τριχοειδική κοκκίαση, η ελμινθίαση μικτού τύπου κ. λπ.
- Παρασκευάσματα που περιέχουν Διαιθυλοκαρβαμαζίνη. Βασικά, αυτά τα κεφάλαια έχουν δείξει εξαιρετικά αποτελέσματα στη θεραπεία ασθενειών που επηρεάζουν το ανθρώπινο λεμφικό σύστημα, τις ίνες που βρίσκονται κάτω από το δέρμα και τους ιστούς των ματιών.
- Μέσα, η δραστική ουσία των οποίων είναι η Λεβαμισόλη. Τέτοια μέσα χρησιμοποιούνται συνήθως για τη θεραπεία της μη κοτορώσεως, της εντεροβίασης, της τριχοστρογίλλωσης, της τριχοκεφαλίας κ. λπ.
- Παρασκευάσματα που περιλαμβάνουν αλβενδαζόλη. Χρησιμοποιείται κυρίως για τη θεραπεία της κυστικέρκωσης και της ασκαρίασης.
Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να ξεχνάτε ότι η αυτοθεραπεία δεν συνιστάται όταν ανιχνεύεται ελμινθίαση. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε επιπλοκές και επιδείνωση της κλινικής εικόνας της νόσου.
Ο κύριος λόγος για αυτό είναι ότι τα περισσότερα από τα αντιελμινθικά φάρμακα έχουν τοξικές ιδιότητες και απαιτούν ένα ειδικά σχεδιασμένο σχήμα για τη χορήγησή τους.
Για να επιτευχθεί θετική θεραπεία, είναι απαραίτητο να επικοινωνήσετε με έναν επαγγελματία ιατρό του οποίου η εξειδίκευση είναι η παρασιτολογία. Επιπλέον, προϋπόθεση για τη θεραπεία είναι η αυστηρή τήρηση των συστάσεων των γιατρών.
Τέτοια παράσιτα του ανθρώπινου σώματος όπως τα σκουλήκια είναι εξαιρετικά επικίνδυνα για την ανθρώπινη υγεία. Προκειμένου η θεραπευτική διαδικασία να είναι η πιο αποτελεσματική, οι παρασιτολόγοι καταβάλλουν κάθε δυνατή προσπάθεια για να προσδιορίσουν όσο το δυνατόν ακριβέστερα σε ποιο είδος ανήκουν τα παράσιτα που έχουν εγκατασταθεί στο σώμα του ασθενούς.
Για να καταστρέψουν τα σκουλήκια, οι γιατροί χρησιμοποιούν έναν αρκετά μεγάλο κατάλογο φαρμάκων. Αλλά η αυτοθεραπεία δεν συνιστάται σε καμία περίπτωση. Για τη θεραπεία της ελμινθίασης, αναπτύσσονται ξεχωριστά θεραπευτικά σχήματα, δοσολογία και διάρκεια πορείας. Συνιστάται να τηρείτε αυστηρά τις οδηγίες των παρασιτολόγων.